|
Feb 15, 2006 only hope (by mandy moore) kapapanood ko lang ng "a walk to remember". a novel turned to movie by nicholas sparks. as usual, kandaiyak na naman ako...para bang naulit na lang yung eksena na nag-iiyak ako nung napanood ko yung isa pang novel-turned-to-movie byt the same author, "the notebook". ewan ko ba. mahilig nga yata ko na torturin ang sarili ko sa mga malulungkot na eksena. syempre parang revival daw ng pagiging madrama ng buhay ko. o gusto ko lang na maging mas exciting kasi nagiging plain na. kailangan ko na yatang mag out of country. siguro sa milan o sa dubai. madrama daw dun kasi si claudine barreto laging umiiyak sa pelikula nya. ha ha ha. back to the subject. nadurog na naman ang pagkatao ko. hindi ko alam kung anong gusto ko. pero nagandahan talaga ako sa kantang ito ni mandy moore. righ tot the point. at least siya alam niya kung sino ang only hope niya. lol. gusto kong isipin na si mike at si atong ang aking "only hope"...maybe they are...maybe there is something else not someone else...
|